Headerbild

Zwesche de Johr

Musik & Text Björn Heuser / Verlag: HEUSERMUSIK, GMO Publishing
 

Vun wääje stille Naach,
met fuffzehn Mann am Köchedesch,
vun wääje hellije Naach,
de Wäng, se waggele en der Köch.

Söße Jlockeklang, dat kann doch jeder,
doch ich persönlich mach et su vill leever:

Zwesche de Johr – jo, jo,
wenn et wirklich still weed
un der Weihnachtsstress verflüch.
Zwesche de Johr – jo, jo,
es de schönste Zick,
dann bruch ich nur e bessje Rauh – un dich!

Op der Jesus röf der Opa,
un hevv dobei sie Jlas
un nit nur Rudolf hätt am Eng
en knallruude Nas!

Och Verwandte dat sin Minsche, stellt der Ludwig widder fess,
doch för mich do es eetz Weihnachte, wenn et Fess vörbei es.

Zwesche de Johr – jo, jo,
wenn et wirklich still weed
un der Weihnachtsstress verflüch.
Zwesche de Johr – jo, jo,
es de schönste Zick,
dann bruch ich nur e bessje Rauh – un dich!

Nur do un ich, nur ich un do,
un keiner dä jet säät!
Un et schönste Jeräusch, en der Weihnachtsnaach es,
wenn de Familich de Düür – vun usser widder zomäät…

Zwesche de Johr – jo, jo, ...
 

Zwesche de Johr

Musik & Text Björn Heuser / Verlag: HEUSERMUSIK, GMO Publishing
 

Zwesche de Johr

Musik & Text Björn Heuser / Verlag: HEUSERMUSIK, GMO Publishing
 

{title:Zwesche de Johr}
{subtitle:Musik & Text: Björn Heuser / Verlag: HEUSERMUSIK, GMO Publishing}


Vun [F#m]wääje stille Naach,
met [A]fuffzehn Mann am Köchedesch,
vun [F#m]wääje hellije Naach,
de [A]Wäng, se waggele en der Köch.

[Bm]Söße Jlockeklang, dat kann doch [E]jeder,
doch [Bm]ich persönlich mach et su vill [E]leever:

{soc}
Zwesche de [D]Johr – jo, [E]jo,
wenn et [A]wirklich [F#m]still weed
[D] un der Weihnachtsstress ver[E]flüch.
Zwesche de [D]Johr – jo, [E]jo,
es de [A]schönste [F#m]Zick,
dann bruch ich [D]nur e bessje [E]Rauh – un [A]dich!

{eoc}

Op der Jesus röf der Opa,
un hevv dobei sie Jlas
un nit nur Rudolf hätt am Eng
en knallruude Nas!

Och Verwandte dat sin Minsche, stellt der Ludwig widder fess,
doch för mich do es eetz Weihnachte, wenn et Fess vörbei es.


Nur do un ich, nur ich un do,
un keiner dä jet säät!
Un et schönste Jeräusch, en der Weihnachtsnaach es,
wenn de Familich de Düür – vun usser widder zomäät…

 

Zwesche de Johr

Musik & Text Björn Heuser / Verlag: HEUSERMUSIK, GMO Publishing
 

    F#m
Vun wääje stille Naach,
    A
met fuffzehn Mann am Köchedesch,
    F#m
vun wääje hellije Naach,
   A
de Wäng, se waggele en der Köch.

Bm                              E
Söße Jlockeklang, dat kann doch jeder,
     Bm                             E
doch ich persönlich mach et su vill leever:


           D          E
Zwesche de Johr – jo, jo,
        A        F#m
wenn et wirklich still weed
D                           E
 un der Weihnachtsstress verflüch.
           D          E
Zwesche de Johr – jo, jo,
      A        F#m
es de schönste Zick,
               D            E         A
dann bruch ich nur e bessje Rauh – un dich!

 

Op der Jesus röf der Opa,
un hevv dobei sie Jlas
un nit nur Rudolf hätt am Eng
en knallruude Nas!

Och Verwandte dat sin Minsche, stellt der Ludwig widder fess,
doch för mich do es eetz Weihnachte, wenn et Fess vörbei es.


Nur do un ich, nur ich un do,
un keiner dä jet säät!
Un et schönste Jeräusch, en der Weihnachtsnaach es,
wenn de Familich de Düür – vun usser widder zomäät…

 

Zwesche de Johr

Musik & Text Björn Heuser / Verlag: HEUSERMUSIK, GMO Publishing
 

    #4m
Vun wääje stille Naach,
    6
met fuffzehn Mann am Köchedesch,
    #4m
vun wääje hellije Naach,
   6
de Wäng, se waggele en der Köch.

7m                              3
Söße Jlockeklang, dat kann doch jeder,
     7m                             3
doch ich persönlich mach et su vill leever:


           2          3
Zwesche de Johr – jo, jo,
        6        #4m
wenn et wirklich still weed
2                           3
 un der Weihnachtsstress verflüch.
           2          3
Zwesche de Johr – jo, jo,
      6        #4m
es de schönste Zick,
               2            3         6
dann bruch ich nur e bessje Rauh – un dich!


Op der Jesus röf der Opa,
un hevv dobei sie Jlas
un nit nur Rudolf hätt am Eng
en knallruude Nas!

Och Verwandte dat sin Minsche, stellt der Ludwig widder fess,
doch för mich do es eetz Weihnachte, wenn et Fess vörbei es.


Nur do un ich, nur ich un do,
un keiner dä jet säät!
Un et schönste Jeräusch, en der Weihnachtsnaach es,
wenn de Familich de Düür – vun usser widder zomäät…